Geluksmomenten

Soms ben je op zoek naar geluk terwijl je al lang gelukkig bent. Soms ben je op zoek naar grote geluksmomenten, terwijl de kleinste het mooiste zijn.

Afgelopen twee weken waren erg bijzonder met veel geluksmomenten. Het begon maandag 2 mei, de dag dat mama en Loes naar Suriname kwamen. In de taxi op weg naar het vliegveld werd ik steeds zenuwachtiger en besefte ik steeds meer dat ik ze eindelijk weer kon zien. Het moment dat ik ze weer zag was erg bijzonder en ik voelde mij zo gelukkig. Ik kon ze eindelijk laten zien waar ik leef en hoe het is om hier te wonen. Het was erg vreemd dat mijn thuis in Nederland nu samen kwam met mijn thuis in Suriname. Het eerste wat mama zei was 'Juud verhuis hier alsjeblieft nooit heen'. Dat gevoel van waar ben ik in beland dat zij nu hadden, en ik in het begin, is bij mij omgedraaid naar wat een mooi en bijzonder land!

Eenmaal aangekomen in het hotel kon het weekje vakantie beginnen met als begin lekker eten bij Zus&Zo! Dinsdag gingen wij Paramaribo in om de toerist uit te hangen. Helaas regende het de hele dag, hallo regenseizoen!
Woensdag gingen we dolfijnen spotten. Na een stukje varen kwamen we ze tegen en wat waren ze mooi! Ze sprongen uit het water en waren goed te zien! Ze waren echter ook vaak te snel voor de foto!
Donderdag gingen we naar white Beach. Een stukje strand aan de Suriname rivier dat is afgezet met gaas tegen o.a. de piranha's. Zondag was het Moederdag. Ik vond het zo mooi en bijzonder dat ik dat dit aar samen met mama hier in Suriname mocht vieren. wij hebben een heerlijke dag gehad met massages, cocktails en een heerlijk diner!
Maandag was het helaas alweer tijd om mama en Loes naar het vliegveld te brengen. Een week vliegt voorbij en het was ook erg raar om hun weg te brengen en zelf weer terug naar huis te gaan. Suriname is nu mijn thuis, na ruim 2 maanden. Iris zei toen ik nog in Nederland was dat Suriname als haar tweede thuis voelde. In het begin begreep ik dat niet maar nu begrijp en voel ik dat ook. Het is zo'n mooi en bijzonder land, daar kwam ik dit weekend helemaal achter.

Vrijdag stonden we vroeg op om 4 dagen naar Godo te gaan. Godo is een dorpje langs de Suriname rivier in het midden van Suriname. Het begon met een busreis van bijna 4 uur gevolgd door een boottocht in een korjaal van 3,5 uur. bij aankomst was het al een geweldig moment. We zaten aan de tapawatravallen en zouden 4 dagen tussen de bevolking leven. De eerste kinderen kwamen al aan en hielpen onze spullen naar het huis te brengen. Samen met Inge sliep in in een kamertje in een hangmat.

De eerste avond gingen we het dorp in. Er waren 2 ceremonies aan de gang want er waren vorige week twee mensen overleden. Ik was erg benieuwd hoe dit eruit zag. Bij aankomst was het een groot feest. Bij de eerste waren alle kinderen een het dansen en werd er muziek gemaakt. het was bijzonder om te zien en het voelde in het begin erg dubbel aan omdat je eigenlijk mee wilt dansen maar er is iemand overleden. Bij het tweede ritueel bleven wij langer staan en was het idee hetzelfde: er werd muziek gespeeld en gedraaid en de kinderen waren aan het dansen. Het duurde niet lang voordat wij ook mee gingen dansen. De mensen kwamen aan met eten en drinken en deelden dit uit aan ons. Dit was het moment dat ik na ging denken. Ik was in een dorpje waar mensen weinig geld hebben, een andere taal spreken maar zo open en gastvrij zijn. alles werd gedeeld en het was feest. Waar in Nederland iedereen erg verdrietig is en er mooie maar wel treurige ceremonies worden gehouden, wordt hier feest gevierd. Feest om het leven te vieren, feest om te vieren dat die persoon een mooi en goed leven heeft gehad en feest om dat leven af te sluiten. Dit was voor mij een bijzondere avond waarbij er ook nog een geweldig mooie sterrenhemel te zien was met vallende sterren!

Na een heerlijke nacht slapen in de hangmat was het 's ochtends tijd om te gaan baden. Na een lange zoektocht naar een goede plek konden Inge en ik gaan baden in de rivier. In de rivier gaat iedereen baden, kleren wassen, afwassen, vis vangen en schoonmaken en spelen de kinderen heerlijk in het water. We gingen die dag naar het ananasgebergte. Na een mooie boswandeling door de jungle was het laatste stuk erg stijl en zwaar. Eenmaal op de top was het geweldig en adembenemend. Bij terugkomst gelijk de bikini aan en het water in. Er waren overal rotsen en stenen waardoor er een natuurlijke glijbaan was ontstaan. Inge en ik gingen het ook maar eens proberen om van de waterglijbaan af te gaan. De eerste keer ging niet heel soepel dus poging 2. Waar de kinderen bijna door het water huppelen ging ik natuurlijk keihard onderuit haha. Dus het werd chillen op de rotsen! De derde dag gingen we een wandeling maken naar 4 dorpen. Je ziet hoe primitief de mensen hier leven maar ook hoe lief en open ze naar ons zijn. het was een lange wandeling in de hete zon. Tijdens deze wandeling heb ik eindelijk uit een kokosnoot gedronken! Waar in het begin een van de gidsen de kokosnoot aan het hakken was, was later een kind en kokosnoot met het hakmes aan het hakken. De kinderen zijn hier al erg zelfstandig, de jongens zie je overal spelen, in bomen klimmen en spullen tillen. de meisjes hielpen mee met het wassen in de rivier. 's Middags gingen we naar een grotere waterval. hier was de stroming er sterk en liepen we als een stelletje kleuters hand in hand in een rijtje door het water. Het was erg lachwekkend om te zien maar voor ons was het wel nodig! De mensen hier zijn aan de stromingen gewend en lopen en gemakkelijk door heen terwijl wij bijna worden weg gespoeld.

Terug in het dorp kregen wij een dansoptreden van een paar vrouwen. Het was erg mooi om te zien en uiteindelijk danste iedereen mee. Alle mensen kunnen hier trouwens erg mooi en goed dansen. Zelfs de kleine kinderen kunnen al geweldig dansen!

De volgende dag was het helaas alweer tijd om spullen te pakken en terug naar huis te gaan. Het was een geweldige trip waarin we back to basic zijn geweest en ik veel waardering heb gekregen voor alles wat ik om mij heen heb. 4 dagen geen telefoon, geen internet, geen Facebook en alles was heerlijk. Op deze momenten kun je optimaal genieten en zie je hoe gelukkig mensen zijn met weinig spullen. Het was een bijzondere ervaring en hopelijk komen er nog meer!

Bigi Brasa!